Δεν είμαι εντάξει με αυτό
Βαθμολογία TV-MA
Εάν ο Stephen King είναι το πνευματικό σας ζώο, παρακολουθήστε Δεν είμαι εντάξει με αυτό. Ακουσε με.
Πρόσφατα διάβαζα (ΟΚ, ξαναδιάβαζα) το βιβλίο του Stephen King για τη συγγραφή. Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου περιλαμβάνει το ταξίδι του για να γίνει, λοιπόν, Στίβεν Κινγκ — και όλα ξεκινούν από αυτό Κάρι. Ξέρετε την ιστορία. νεαρή κοπέλα υφίσταται bullying, αποκτά υπερδυνάμεις καθώς περνάει την εφηβεία και στη συνέχεια η νεαρή κοπέλα προχωρά να σπέρνει τον απόλυτο όλεθρο.
Ακούγεται οικείο?
Δεν είμαι εντάξει με αυτό πρωταγωνιστούν μερικά γνωστά εφηβικά πρόσωπα, αν παρακολουθήσατε Το: Sophia Lillis (Sydney “Syd” Novak) και Wyatt Oleff (Stanley Barber). Άλλος ένας σύνδεσμος του Stephen King. Πόσο συναρπαστικό! Εάν δεν είστε εντάξει με όλες τις αναφορές μου στον Stephen King, τότε σας έχω καλά νέα. Αυτή η σειρά βασίζεται στην πραγματικότητα σε ένα graphic novel του Chris Forsman, ο οποίος επίσης έγραψε Το τέλος του γαμημένου κόσμου—άλλη μια εξαιρετική σειρά που μπορείτε να παρακολουθήσετε στο Netflix αν σας αρέσει το ακραίο εφηβικό άγχος.
Διασκευάστηκε για την οθόνη από τον Jonathan Entwistle και τους παραγωγούς του Stranger Things (Rand Geiger, Dan Cohen και Shawn Levy), αυτή η σειρά παρέχει μια γρήγορη γροθιά επτά επεισοδίων σε περίπου 20 λεπτά το καθένα. Έτσι, σαν μια γρήγορη έκρηξη, η σειρά έρχεται και φεύγει. Σας έχουν προειδοποιήσει, συνάδελφοι.
Ο Syd, ο ήρωάς μας, είναι ένας αυτοαποκαλούμενος «βαρετός, λευκός 17χρονος» με κάποια προβλήματα οργής. Περνάει δύσκολα. Ο πατέρας της μόλις πέθανε απροσδόκητα, η καλύτερή της φίλη την αγνοεί για να κάνει παρέα με τον σταρ ποδοσφαιριστή και το περίεργο παιδί (Ολεφ) είναι όλος στη δουλειά της. Η μαμά της είναι εργασιομανής που προσπαθεί να φροντίσει την οικογένεια και ο Σιντ μαλώνει μόνο μαζί της. Ο αδερφός της είναι ενοχλητικός. Δεν φαίνεται υπέροχο για την οργή του Syd.
Έτσι, όταν ο σχολικός της σύμβουλος της προτείνει να γράψει όλα τα βαθύτερα συναισθήματά της σε ένα ημερολόγιο, η Syd συμμορφώνεται. Όπως μπορεί κανείς να φανταστεί, να γράψετε τα πιο εσώτερα συναισθήματά σας όταν μπορείτε να κάνετε τα πράγματα να πετάξουν και να εκραγούν με το μυαλό σας — αυτή μπορεί να μην είναι η καλύτερη ιδέα. Επειδή όμως οι πρωταγωνιστές πρέπει να πάρουν κακές αποφάσεις, το κάνει έτσι κι αλλιώς.
Καθώς η Syd αρχίζει να ανακαλύπτει ότι μπορεί να κάνει τα πράγματα να πετάξουν (αρκετά βίαια) στον αέρα όποτε τη γεμίζει θυμό, προσπαθεί να τον τσακώσει και να κρατήσει το μυστικό. Χωρίς να δίνει πολλά, ας πούμε ότι δεν είναι επιτυχημένη για πολύ καιρό. Καθώς παλεύει με τις ορμόνες ενός εφήβου που συνθλίβει τους δύο καλύτερους φίλους της, βλέπουμε όλα τα τυπικά τροπάρια του εφηβικού δράματος – απλώς προσπαθεί να επιβιώσει από τον σκληρό, σκληρό κόσμο του γυμνασίου.
Εκεί που παραπαίει η παράσταση είναι ο χαρακτηρισμός. Πέρα από τους Syd και Stanley, οι χαρακτήρες „B“ είναι απίστευτα μονοδιάστατοι. Η καλύτερή της φίλη (και η μεγάλη της συντροφιά), η Ντίνα (Σοφία Μπράιαντ), είναι λίγο ξεφλουδισμένη καθώς χάνει τον Σιντ για τον αστέρα του ποδοσφαίρου, Μπραντ (Ρίτσαρντ Έλις). Ο Μπραντ είναι κάθε στερεότυπος τζόκ που γνώρισες ποτέ, που φοράει το τζάκετ του επιστολέα σαν να είναι ραμμένο στο δέρμα του. Φανταστείτε το καστ του Λέσχη πρωϊνού αν έβραζαν σε περιγραφές πέντε δευτερολέπτων. Αυτός είναι βασικά κάθε άλλος χαρακτήρας IANOWT. Είναι απογοητευτικό, αλλά κατανοητό λαμβάνοντας υπόψη τη διάρκεια κάθε επεισοδίου. Χωρίς αυτό το όριο, θα φανταζόμουν αυτούς τους χαρακτήρες να ξεφεύγουν από τους περιορισμούς των στερεοτύπων τους.
Φυσικά, δεν θα ήταν μια ανασκόπηση μιας υπερφυσικής εφηβικής παράστασης χωρίς να αναφέρω το χρυσό πρότυπο με το οποίο πρέπει τώρα να συγκρίνω τα πράγματα: Stranger Things. Αν σας αρέσει αυτή η παράσταση, θα απολαύσετε IANOWTκαθώς θα σας βοηθήσει να τελειώσετε μέχρι να είμαστε ευλογημένοι με την τέταρτη σεζόν Stranger Things— Απλώς μην περιμένετε να αγαπήσετε τόσο πολύ τους χαρακτήρες. Ωστόσο, δεν φταίνε αυτοί — απλώς δεν τους γνωρίζουμε αρκετά καλά.
Ίσως με τη δεύτερη σεζόν —αν υπάρχει δεύτερη σεζόν— να γνωρίσουμε τα παιδιά λίγο καλύτερα. Η πρώτη σεζόν μάς αφήνει με μια πολύ υπερφυσική κρημνή, και θα ήταν πολύ ωραίο να δούμε περί τίνος πρόκειται. Για να το επαναφέρουμε στον Stephen King, θαυμαστές του Κάρι δεν θα απογοητευτεί στο φινάλε της σεζόν.
Σε συμφωνία με τα μικροσκοπικά εφτά επεισόδια του Δεν είμαι εντάξει με αυτό, θα το κρατήσω σύντομο. Δίνω σε αυτήν την παράσταση τέσσερα αστέρια, με ένα μελλοντικό αστέρι για τη δεύτερη σεζόν, που ελπίζω να είναι κάτι, για πιθανή ανάπτυξη χαρακτήρων και ναι, περισσότερες εκρήξεις και ιπτάμενα αντικείμενα.
{4 από 5 αστέρια}
