6 Ιανουαρίου | από τον Δρ Τιμ Ριντ
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήρθε η ώρα για ένα ιστολόγιο «αρχής της χρονιάς» με προβληματισμούς για τους τελευταίους 12 μήνες και μια ματιά μπροστά στη χρονιά που έρχεται. Οι μήνες πέρασαν από τότε που άρχισαν να αρθούν τα lockdown του COVID-19, συμπεριλαμβανομένου του Μαρτίου στη βάση μας στην Ολλανδία. Για πολλούς ανθρώπους, η πανδημία COVID-19 ήταν μια περίοδος επαναξιολόγησης της ζωής τους και στο HAI δεν ήμασταν διαφορετικοί, με κάποιους από την ομάδα να μετακομίζουν σπίτι, άλλους να μετακομίζουν χώρα και κάποιοι άλλαξαν καριέρα και εγκατέλειψαν εντελώς το HAI. Έτσι, ξανασυναντηθήκαμε τον Μάρτιο δείχνοντας λίγο διαφορετικοί (και δεν εννοώ μόνο τα κιλά COVID!) αλλά στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας με μια ομάδα δεκαεπτά συναδέλφων.
Αυτό που επίσης προέκυψε ήταν νέες εργασιακές πρακτικές. Η HAI ανέκαθεν γαλουχούσε και σεβόταν τους υπαλλήλους της, με έναν βαθμό ευελιξίας και εργάζονταν από το σπίτι. Δεν είναι μόνο το σωστό, αλλά έχει και καλό επιχειρηματικό νόημα. Επειδή εργαζόμασταν ήδη εν μέρει εξ αποστάσεως, ήμασταν καλά εξοπλισμένοι για τη μονιμότητα δύο ετών από το σπίτι. Αλλά οι μήνες του lockdown μας έδειξαν, όπως και τόσοι άλλοι, ότι είναι δυνατό να επιτύχουμε μια καλύτερη ισορροπία εργασίας/σπίτι από ό,τι απολαμβάναμε ακόμη και πριν. Έτσι τώρα δουλεύουμε το πενήντα τοις εκατό του χρόνου μας στο γραφείο και το πενήντα τοις εκατό από το σπίτι.
Ως προς το περιεχόμενο της δουλειάς μας, τα πράγματα έχουν επίσης κινηθεί πολύ γρήγορα. Όπως θα ξέρετε αν μας ακολουθήσετε στα διάφορα κανάλια, ξεκινήσαμε νέα έργα με επίκεντρο τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία (SRH) και τα προϊόντα οικογενειακού προγραμματισμού στο Μπουρούντι (χρηματοδοτούμενο από την Ολλανδική Πρεσβεία στην Μπουτζουμπούρα) και το SRH για εφήβους σε έξι χώρες του Περιοχή Αφρικανικών Μεγάλων Λιμνών (χρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση). Εν τω μεταξύ, τα σχέδιά μας για την πρόσβαση σε φάρμακα και εμβόλια στην Ευρώπη, την πρόσβαση στην ινσουλίνη και τα προγράμματα για δάγκωμα φιδιού συνεχίζονται αμείωτα, όπως και το νεότερο από τα έργα μας σχετικά με τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία της ανεξέλεγκτης τεχνητής νοημοσύνης στην ιατρική, η οποία είναι συναρπαστική και σημαντική, αν θα ανταποκριθούμε στις αξίες της υγείας μας για όλους, όχι μόνο για λίγους.
Λοιπόν, τι μπορούμε να περιμένουμε το 2023; Πρώτον, πρέπει να συνεχίσουμε την πολιτική διαφοροποίησης της προσφοράς μας, κυρίως επειδή τόσοι πολλοί δωρητές έχουν αποσυρθεί από την πρόσβαση στα φάρμακα. Η ομάδα HAI έχει αποδεδειγμένο ιστορικό εργασιών σε τόσους πολλούς τομείς της πολιτικής υγείας, και με τεχνογνωσία στη διαχείριση έργων και εταίρους υλοποίησης σε όλο τον κόσμο, πρέπει να εντείνουμε την ικανότητά μας να προσελκύουμε δωρητές. Δεύτερον, παρόλο που έχω πει στιχουργικά για το προσωπικό μου highlight της περασμένης χρονιάς που ήταν η επανεμφάνιση «μετά τον COVID», η πανδημία δεν έχει τελειώσει! Μακριά από αυτό! Μόνο περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Αφρικής είναι πλήρως εμβολιασμένοι. Πολλοί παρατηρητές συμπεραίνουν ότι η εγκατάσταση COVAX, η οποία δημιουργήθηκε για να διασφαλίσει τη διαθεσιμότητα εμβολίων στην Αφρική, έχει σταματήσει. Πάλι. Εμείς, μαζί με τους εταίρους μας στον Παγκόσμιο Νότο, πρέπει να διατηρήσουμε την πίεση στους κατασκευαστές να μοιράζονται τεχνογνωσία με τοπικούς κατασκευαστές και στις κυβερνήσεις τόσο του Βορρά όσο και του Νότου, να κάνουν το σωστό και να διευκολύνουν τη μεταφορά τεχνολογίας.
Το 2023, θα αναπτύξουμε επίσης ένα νέο πρόγραμμα εργασίας για την αντοχή στα αντιβιοτικά, που θα αφορά κυρίως τη διαθεσιμότητα και τη χρήση διαγνωστικών σκευασμάτων, τα οποία δεν έχουν λάβει αρκετή προσοχή. Μέχρι τώρα.
Παρακολουθήστε τα διάφορα κανάλια μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για ενημερώσεις και νέα καθώς προχωρά η χρονιά!
Τέλος, είμαι βέβαιος ότι μιλώ εκ μέρους ολόκληρης της ομάδας του HAI, όταν σας εύχομαι ένα ευτυχισμένο και ευημερούν 2023.
