Είμαι καλεσμένος σε πολλές συνεντεύξεις. Νομίζω ότι συνεργάζομαι με τους συνεντευξιαζόμενους. Είναι τιμή να σε ρωτάνε. Προσπαθώ να είμαι καλός καλεσμένος. Θεωρώ ότι ακόμη και οι αντιπαραθέσεις φαίνονται να πηγαίνουν αρκετά καλά. Είμαι λάτρης του μυστηρίου, που με κάνει να λέω ναι.
Το τελευταίο όμως ήταν ασυνήθιστο. Με οδήγησε ξανά στο να αναρωτηθώ για τη σοφία του να αναρωτιέμαι φωναχτά. Δεν έχω κάποιο πρόγραμμα για «αλλαγή». Δεν είμαι άλλος παράγοντας αλλαγής από εσάς. Έχω απαντήσεις να συνεχίσω με τις ερωτήσεις. Έχω απαντήσεις. Αλλά δεν έχω λύσεις. Δεν ξέρω πώς να τα φτιάξω όλα. Αυτό δεν με κάνει καλό υλικό συνέντευξης. Έχω ένα όραμα για το τι αντιμετωπίζουμε, αλλά δεν φαίνεται να περιλαμβάνει ή να επιβραβεύει ή να επιβεβαιώνει το «πρακτορείο». Αυτό νομίζω ότι απογοήτευσε τον συνεντευκτή.
Το υπόβαθρο του «πρακτορείου»: υπάρχει μια ομάδα κακών με τα δημογραφικά μου στοιχεία, και μας πουλάνε κάτω από το ποτάμι, ένα κομμάτι προσωπικών πληροφοριών τη φορά, ασκώντας παγκόσμια κυριαρχία καθώς πηγαίνουν. Το πρώτο πλάνο: ξέρεις ποιοι είναι οι κακοί, παίρνεις πίσω τη δύναμή σου, νιώθεις τον εαυτό σου στο τιμόνι, έχεις κάποια βεβαιότητα ότι ο συνεχιζόμενος θυμός σου έχει αξία, ότι πρέπει να υπάρξει μια λύση, ότι η ανταμοιβή για την αναζήτηση του το βρίσκει. Πρέπει να είστε αισιόδοξοι και να είστε σίγουροι για το αποτέλεσμα αυτής της λύσης ταυτόχρονα. Ποιος δεν θέλει μια διόρθωση; Εντελώς κατανοητό σε μια εποχή που τα προβλήματα είναι πολύπλοκα και το αίσθημα προσωπικής ανικανότητας αυξάνεται συνεχώς. Και όχι πολύ πιθανό. Πρέπει να απλοποιήσετε τα πράγματα σχεδόν σε μη αναγνωρισιμότητα για να ικανοποιήσετε αυτή τη λίστα επιθυμιών.
Καλά,
1. Μπορείτε να βρείτε αυτό το είδος επιβεβαίωσης σε πολλούς ιστότοπους και βιβλία «εδώ είναι πώς». Δεν είναι σπάνιο. Δεν έχει νόημα να προσποιούμαι.
2. Η ελπίδα ότι υπάρχει ένα σχέδιο για την αναίρεση της παγκόσμιας κυριαρχίας θα μπορούσε να είναι κάπως παγκόσμια κυριαρχία.
3. Δεν σε νομίζω κάνω να είστε αισιόδοξοι και σίγουροι για το αποτέλεσμα ταυτόχρονα. Όχι σε μια δύσκολη περίοδο όπως αυτή. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά έτσι φαίνεται.
Και γι‘ αυτό προτιμώ τον υπολογισμό έναντι της ανταμοιβής και τη λύτρωση και τη συμφιλίωση. Αναγνωρίζω τα δεινά των καιρών στον «λογισμό». Ο υπολογισμός δεν είναι για όλους. Ο υπολογισμός μοιάζει πολύ με το να θρηνείς με αυτόν τον τρόπο. Δεν προσπαθεί να γυρίσει σελίδα. Προσπαθεί να διαβάσει τη σελίδα. Υπάρχει κάποια θλίψη στον απολογισμό. Αυτές είναι στιγμές χαραγμένες στη θλίψη.
Γι‘ αυτό θα βγω στο δρόμο με την Kimberly Johnson τους επόμενους δύο μήνες. Πέρασε ένας χρόνος από τότε που μιλήσαμε για πρώτη φορά, έξι μήνες από τη συγγραφή ενός βιβλίου, και βρήκαμε μαζί το νήμα του απολογισμού και το τραβήξαμε. Και οι τραχύ Θεοί είναι στον κεντρικό δρόμο. Δεν είναι ελπιδοφόρο, τι συμβαίνει όταν το κάνουμε. Είναι καλύτερα. Δεν είναι σκληρή αγάπη. Είναι σκληρή μαγεία. Δεν είναι για όλους. Είναι προς το παρόν όμως. Αυτό είναι αρκετά ξεκάθαρο. Είναι για εκείνους που μπορεί να αποτύχουν στα πράγματα της «μεγάλης εικόνας», η μόνη λύση που ταιριάζει σε κάθε ατυχία. Είναι για εκείνους που θέλουν να κάνουν ένα έργο ζωής άξιο να κληρονομηθεί από αυτούς που έρχονται. Μείον το πρακτορείο, τις περισσότερες φορές.
Μπορεί να έχετε δοκιμάσει την ελπίδα μέχρι τώρα. Μπορεί να προσπαθήσατε και εσείς χωρίς ελπίδα, ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια. Λοιπόν, ίσως προσπαθήσετε να υπολογίσετε.
Στίβεν Τζένκινσον
Ιδρυτής της Orphan Wisdom
